Psychedelische spot: 50ste verjaardag van The Dark Side of the Moon

Pink Floyd: Psychedelische Pioniers

Hun oorspronkelijke bezetting bestond uit zanger en gitarist Roger "Syd" Barrettbassist en zanger Roger Waters, toetsenist Rick Wright en drummer Nick Mason. Gitarist en zanger David Gilmour kwam erbij kort voordat Barrett vertrok in 1968. Ze waren al pioniers van een baanbrekend nieuw psychedelisch geluid, beïnvloed door Barrett. Maar de toevoeging van Gilmour stuurde hen naar de tijdbepalende kolos die ze zouden worden. 

50 jaar sinds de release van The Dark Side of the Moon

In maart 2023 is het 50 jaar geleden dat het iconische album van de band... De donkere kant van de maan werd uitgebracht. Het is een plaat die zelfs vandaag is nog steeds de go-to voor psychedelische trippers, stoners en chillers van alle leeftijden. En geen wonder, zoiets is nog nooit vertoond. 

Wist je dat het na de release het grootste deel van de volgende 14 jaar vast bleef staan in de Billboard's Top 200 album chart? Zelfs door de golven van punk, disco en de geboorte van hip-hop kon het niet worden verdreven. Het werd geboren in een tijd dat muziek tastbaar was, een met ezelsoren bewerkte platenhoes met dat iconische regenboogreflecterende prisma. Vandaag de dag blijkt de blijvende populariteit ervan uit miljoenen dagelijkse streams. 

Het album weerspiegelt de psychedelische ervaring

Het album bestaat als een reis, opbouwend en dalend, grandioos en episch aan het einde van elke kant. Veel mensen vinden dat de pieken en dalen een wisselwerking hebben en de ervaring van een psychedelische trip versterken.

Er is veel mythologie rond het album, van geruchten over verborgen boodschappen en betekenissen, tot rituelen uitgevoerd door de fans. Een van deze - en je hebt er misschien van gehoord - heet De donkere kant van de regenboog. 

Als je er nog niet van gehoord hebt - maak je geen zorgen! Het is niets sinister. In feite is het de silver screen/psychedelia kruising waar dromen van gemaakt zijn. 

Cultverschijnselen: The Dark Side of the Rainbow

De donkere kant van de regenboog is de cult-fan theorie dat als je het begin van Pink Floyd's De donkere kant van de maan met het iconische gebrul van Leo de MGM-leeuw aan het begin van de klassieker uit 1939... De Tovenaar van Oz passen de muziek en de film perfect bij elkaar. Een trippy-dippy combinatie van audio en visueel, er zijn weinig echte Floyd fans die het nog niet geprobeerd hebben. 

Net als veel andere culturele mythologieën zullen we misschien nooit weten wie de eerste was die deze twee schijnbaar krijtachtige elementen aan elkaar koppelde. Langharige rockers die uit hun dak gaan terwijl de jonge Judy Garland wordt meegesleurd in een monochrome tornado? Er moet een zeer speciale, of zeer speciaal beïnvloed...om deze twee samen te brengen. Ondanks de sluier van mysterie, we weten dat het oorspronkelijk onder de aandacht van het publiek werd gebracht door Charles Savage in een artikel voor de Fort Wayne Journal Gazette gepubliceerd in 1995. 

In het artikel schreef Savage:

"Het resultaat is verbluffend. Het is alsof de film één lange art-film videoclip is voor het album. Songteksten en titels passen bij de actie en de plot. De muziek zwelt en daalt met de bewegingen van de personages... Everwacht je genoeg vaste toevalligheden om je af te vragen of de hele zaak gepland was."

Psychedelische synchroniciteit

En, Savage heeft niet overdreven. Er zijn momenten in het huwelijk van de twee die bijna te perfect lijken om willekeurig te zijn. Een veel geciteerd voorbeeld is wanneer Dorothy begint te rennen net als de tekst... "Niemand vertelde je wanneer je moest vluchten" worden gezongen tijdens het lied Tijd. Een andere is wanneer Gilmour zingt "Home, home again" in de reprise van Ademen. Dit gebeurt net zoals de waarzegster Dorothy waarschuwt om naar huis terug te keren omdat de storm op komst is. Later in het lied Hersenschade begint net als de vogelverschrikker inbreekt om... Had ik maar hersenen. The Great Gig in the Sky synchroon met de tornado. En, als Dorothy haar hoofd op de borst van de Tinnen Woudloper legt - zou je het niet weten? - sluit de plaat af met een hartslag. 

Desondanks hebben de huidige leden van Pink Floyd er altijd op gehamerd dat er niets is helemaal niet. Dave Gilmour zei dat het afkomstig moet zijn van "een vent met te veel tijd om handen". In 1997 grapte drummer Nick Mason; "Het is absolute onzin. Het heeft niets te maken met The Wizard of Oz. Het was allemaal gebaseerd op The Sound of Music."  Bovendien verzekerde geluidstechnicus Alan Parsons iedereen dat de band geen VHS-banden kon bekijken in de opnamestudio. Vooral omdat ze nog niet waren uitgevonden.

Een psychedelisch recht van overgang

Hoe dan ook, wie van Pink Floyd houdt, houdt meestal van De donkere kant van de regenboog zoals regelmatige kijkfeestjes en de voortdurende verspreiding ervan suggereren. Er zijn niet veel mensen die geen vriend hebben gehad die naar hen toe kwam en zei;

"...wist je dat als je op Dark Side of the Moon drukt als de leeuw brult..." 

Op vele manieren, wat je er ook van mag denken, De donkere kant van de regenboog is een intrigerend passende inkapseling van een diepe, inzichtelijke, psychedelische trip. Vol verwondering, kleur, onschuld en magie, gekruist met duisternis, ondervraging van de geest en sterfelijkheid - het loopt het volledige gamma van een heroïsche dosis. 

Dus, op de 50ste verjaardag van dit iconische album, waarom zou je dit welbekende psychedelische doorgangsrecht niet doorkruisen? Verbeter de ervaring met een dosis paddo's of truffels en laat De donkere kant van de regenboog je meenemen.