De ontdekking van LSD en wat het te maken heeft met de dag van de fiets
Verschillende studies hebben uitgewezen dat psychedelica nuttig kunnen zijn bij de behandeling van geestesziekten zoals depressie, verslaving of posttraumatische stressstoornis in gevallen waarin andere behandelingen hebben gefaald.
Nu is een groep Britse onderzoekers van plan het grootste onderzoek tot dusver op dit gebied te starten om na te gaan of een van de hallucinogene drugs doeltreffender zou kunnen zijn dan een referentiegeneesmiddel voor de behandeling van depressie.
"Revolutionair potentieel"
Wetenschappers van de Imperial College London University zullen de effectiviteit van psilocybine, een psychoactieve verbinding die aanwezig is in hallucinogene paddestoelen, vergelijken met die van een antidepressivum op basis van escitalopram, dat behoort tot de groep van serotonine heropname remmers.
"Psychedelica hebben een revolutionair potentieel en dat is niet overdreven," zegt Dr. Robin Carhart-Harris, die de studie zal leiden.
Maar dit is niet de eerste keer dat wetenschappers enthousiast zijn over deze geestverruimende stoffen.
In de jaren '50 en '60 geloofde men dat psychedelische drugs veelbelovende mogelijkheden boden voor de behandeling van vele geestesziekten en er werden meer dan duizend studies verricht.
Maar de stoffen werden al snel zeer controversieel.
Door het recreatieve gebruik van psychedelische drugs te populariseren, met name de LSD die deels door musici en beroemdheden uit de jaren '60 werd aangewakkerd, werden zij geassocieerd met de tegenculturele bewegingen van die tijd.
Het ongewone verhaal na de ontdekking van LSD en wat het te maken heeft met de dag van de fiets
De pers besteedde aandacht aan de slechte ervaringen met deze drugs en de vermeende morele ontaarding die zij teweegbrachten, en besteedde daarentegen geen aandacht aan de ontwikkelingen op het gebied van het onderzoek.
Sommige wetenschappers, een van de bekendste was de psycholoog aan de Harvard Universiteit Timothy Leary, spraken over de voordelen van drugs op een bijna evangelische manier, waardoor de grens tussen wetenschap en de verdediging van het gebruik ervan vervaagde.
De angst voor de veiligheid en de groeiende morele paniek rond deze drugs zorgden er dus voor dat deze stoffen in 1968 in de Verenigde Staten illegaal werden verklaard.
In 1971 maakte een VN-verdrag inzake drugs een einde aan wetenschappelijk onderzoek met psychedelica: de lidstaten werden verplicht ze als illegaal te beschouwen en ze in te delen als drugs van type 1, die geen medicinale voordelen hebben.
En decennia lang werd LSD niet meer onderzocht: wetenschappers wendden zich tot andere gebieden, zoals de ontwikkeling van antidepressiva.
De heropleving van psychedelische studies
Toen het studeren met psychedelische drugs uiterst ingewikkeld werd en wetenschappers speciale vergunningen van regeringen nodig hadden, richtten velen hun aandacht op psilocybine, een drug die vergelijkbaar is met LSD maar niet zo controversieel is.
Hoewel er in de jaren 1990 enkele baanbrekende studies over het potentieel van psychedelische drugs werden verricht, kwam er pas in het midden van de jaren 2000 een soort "wedergeboorte" in het onderzoek, onder meer dankzij verschillende studies van de Johns Hopkins University. van de Verenigde Staten.
Zijn academici ontdekten dat psilocybine de depressie verminderde bij 80% van patiënten met dodelijke kanker.
Anderzijds ontdekten zij dat het veel doeltreffender was om mensen te doen stoppen met roken dan de destijds beschikbare behandelingen, wanneer het werd gecombineerd met cognitieve gedragstherapieën, die een verband leggen tussen denken en gedrag.
In 2009 werd Dr. Robin Carhart-Harris, die nu het nieuwe onderzoek zal leiden, de eerste Brit die in 40 jaar psychedelische drugs opnieuw bestudeerde.
In verschillende experimenten observeerde hij hoe psilocybine de menselijke hersenen beïnvloedt.
Zijn team ontdekte onder meer dat deze verbinding de hersenen van mensen met een hardnekkige depressie kan "herstarten".
Wat kan psilocybine doen?
Volgens de studie, gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports, beïnvloedt dit geneesmiddel twee delen van de hersenen: de amygdala, die zeer betrokken is bij de manier waarop wij emoties zoals angst en vrees verwerken, en het default neuronal network (RND), dat een reeks hersengebieden is die met elkaar samenwerken en die te maken hebben met een groot deel van de activiteit die wordt ontwikkeld terwijl de geest in rust is.
Hoewel nog onbekend is hoe psilocybine de hersenen precies beïnvloedt, gelooft Carhart-Harris dat het de geest "aanzet" en uit zijn verstarring duwt, waardoor mensen uit diepgewortelde en zelfdestructieve denkpatronen kunnen komen.
Met de steun van een therapeut kunnen degenen die de behandeling doen dan "op een gezondere manier herijken, zodat je je overtuigingen, veronderstellingen en verslavingen controleert," zegt de specialist.
De risico's
Hoewel psilocybine niet als giftig voor het lichaam wordt beschouwd, kunnen mensen die het consumeren "slechte trips" die eng kan zijn en hen in gevaar kan brengen door gebrek aan controle.
Het gebruik ervan kan ook andere onderliggende psychische problemen verergeren en psychotische reacties veroorzaken bij een persoon die reeds aanleg heeft om daaraan te lijden.
Daarom zijn klinische proeven met deze stoffen zeer rigoureus: er is een groot verschil tussen het recreatief gebruik van deze stoffen en het gebruik ervan in een wetenschappelijk experiment.
De onderzoekers gebruiken zuivere medicijnen van medische kwaliteit, bieden advies en steun tijdens de ervaring en sluiten mensen uit die het risico lopen een psychotische reactie te krijgen.
De studies tot dusver waren klein en kort, en zonder placebogroepen.
Maar zelfs als uit de nieuwe experimenten blijkt dat het gebruik van psilocybine veilig en effectief is, zal het waarschijnlijk nog minstens vijf jaar duren voordat de verbinding een vergunning voor medisch gebruik krijgt.
Het proces voor de goedkeuring van nieuwe geneesmiddelen is berucht om zijn trage, dure en bureaucratische verloop, zegt James Rucker, professor aan het Institute of Psychiatry van het King's College London University.
Maar zelfs als de nieuwe klinische studies bevestigen dat psychedelica effectief kunnen zijn bij de behandeling van depressie, zou medicatie volgens Carhart-Harris niet voor elke patiënt geschikt zijn.
"Sommige mensen willen niet afdalen in de diepte van hun ziel of geconfronteerd worden met de demonen of trauma's die ze hebben meegemaakt, of met donkere aspecten van onze menselijke conditie die we allemaal in ons hebben," zegt hij.
Rucker kwalificeert dat geen enkele psychiatrische behandeling voor iedereen werkt.
"Waar het om gaat is dat je een scala aan mogelijkheden hebt die je kunt aanbieden," zegt hij.
"En dit zou een van die alternatieven kunnen zijn, wie weet, laten we zien wat het bewijs zegt."
Bekijk onze reeks magische truffels en paddo kweeksets - ze zitten boordevol psilocybine!