Psychedelische Helden: Timothy Leary

Ik geef geen moer om mijn reputatie

Geboren op 22 oktober 1920 als enig kind, bracht de icoon in wording zijn dagen alleen door in Springfield, Massachusetts. Eenzaamheid veranderde in woede toen zijn vader (een Iers-Amerikaanse tandarts) verliet de familie toen Timothy 13 werd. 

Deze traumatische gebeurtenis in Leary's leven leidde tot een reeks van spijbelgedrag. Hij ging naar verschillende universiteiten en richtte in elke universiteit een ravage aan. Gedurende twee jaar, ging Leary naar de College van het Heilige Kruis in Worcester, Massachusetts - waar hij lessen volgde, dronk en een reputatie als vrouwenversierder opbouwde.

Vervolgens ging Leary naar West Point op aandringen van zijn moeder. Ook dit liep niet goed af, want hij werd betrapt op het binnensmokkelen van alcohol in de school. Lange tijd werd hij gemeden door Leary's vrienden en professoren. 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, studeerde Leary af aan de Universiteit van Alabama met een bachelordiploma in psychologie (verdiend in 1943 tijdens zijn diensttijd in het leger).

Master's, Ph.D. en vaderschap

Leary behaalde zijn mastergraad in 1946 aan Washington State Universityen zijn Ph.D. in psychologie in 1950 aan de Universiteit van Californië, Berkeley. Later werd hij assistent professor aan Berkeley, en directeur van psychiatrisch onderzoek aan de Kaiser Family Foundation. Hij gaf ook lezingen over psychologie aan Harvard Universitywaar hij zijn toekomstige psychonaut kameraad ontmoette, Ram Dass.

In 1955 werd Leary alleenstaande vader van een zoon en een dochter, nadat zijn eerste vrouw Marianne op tragische wijze zelfmoord had gepleegd. Na de dood van zijn vrouw verloor Leary geleidelijk zijn geloof in de traditionele psychologie.

"Als je naar neurologen en psychiaters luistert, zou je nooit verliefd worden."

-Timothy Leary

Bad Boys van Harvard

Leary probeerde eerst psilocybine paddestoelen in 1960, toen hij op weg ging naar Cuernavaca, Mexico met Anthony Russo, zijn collega die Psilocybe mexicana op een eerdere reis. Die ervaring veranderde Leary's leven voorgoed:

"Ik heb meer geleerd over mijn hersenen en hun mogelijkheden en meer over psychologie in de vijf uur na het innemen van deze paddestoelen dan in de vijftien jaar daarvoor toen ik psychologie studeerde en er onderzoek naar deed."

Het Harvard Psilocybin Project

Toen Leary die herfst terugkeerde naar Harvard, begon hij de Harvard Psilocybin Project met zijn vrienden (met name Richard Alpert, later bekend als Ram Dass). Zij wilden uitzoeken hoe psilocybine menselijke proefpersonen beïnvloedt door gebruik te maken van in het lab gemaakte psychedelische verbindingen.

Het Project gaf toen LSD aan 300 professoren, afgestudeerde studenten, schrijvers en filosofen. Leary's droom was dat LSD - met de juiste dosering, setting en begeleiding - gedrag zou veranderen op een mystieke, spirituele manier... iets dat 75% van hun onderwerpen afgesproken met. 

Leary wilde ook alcoholisten en gereformeerde veroordeelde misdadigers een tweede kans geven. Na een begeleide reis, 36 gevangenen gaven de misdaad voorgoed op. Om in perspectief te zetten, "repatrianten" 80% van de tijd terug naar de gevangenis gaan. In Leary's project kwam ongeveer 80% van de proefpersonen nooit terug.

In mei 1963 schopte Harvard Leary en Alpert van school nadat was ontdekt dat studenten in de voorraad van het Project hadden gedoken. Sommige bronnen noemen echter nog andere redenen: Leary werd ontslagen omdat hij zijn colleges oversloeg, terwijl Alpert werd ontslagen omdat hij buiten de campus psilocybine aan een student had gegeven. Ouders hadden ook aan Harvard officials verteld dat hun kinderen "drugs gegeven".

Voordat ze werden ontslagen, was er veel publieke belangstelling voor het project... waarbij veel nieuwsgierigen werden afgewezen vanwege de grote vraag. Al snel ontstond er een zwarte markt voor psychedelica bij de Harvard campus... "verwerpt".

Dit verontrustte Leary en Alpert, die toen de Internationale Stichting voor Interne Vrijheid in 1962 als een reactie (deze keer in Cambridge).

De Millbrook Era

In 1963, de broer en zus erfgenamen van het Mellon fortuin, namelijk Peggy, Billy, en Tommy Hitchcock hielp een oud herenhuis te krijgen dat Leary en zijn mede psychonauten konden gebruiken. 

Gelegen in een stad genaamd Millbrookwerd het landgoed al snel:

"Het hoofdkwartier van Leary en zijn bende voor het grootste deel van vijf jaar, een periode gevuld met eindeloze feesten, openbaringen, instortingen, emotionele drama's van alle maten, en talrijke invallen en arrestaties, velen van hen op zwakke beschuldigingen..."

In 1966, deed G. Gordon Liddy een inval op het Millbrook landgoed. Het was een beslissende slag voor Leary en zijn mede psychonauten, die zich realiseerden dat hun droom voorbij was. Het was het einde van een tijdperk. 

"Hij was een regeringsagent die om middernacht onze slaapkamer binnenkwam. We hadden het volste recht om hem neer te schieten. Maar ik heb nog nooit in mijn leven een wapen gehad. Ik heb nooit een pistool in de buurt gehad en zal dat ook nooit hebben."

De dood van de geest

In 1964 schreef Leary een boek met Ralph Metzner en Richard Alpert genaamd "De Psychedelische Ervaring"dat gebaseerd was op het Tibetaanse Boek van de Doden. 

"Of je nu hemel of hel ervaart, onthoud dat het je geest is die ze creëert."

– Timothy Leary"De Psychedelische Ervaring: A Manual Based on the Tibetan Book of the Dead"

In de hoop LSD te legaliseren op basis van religieuze vrijheid, stichtte Leary een religie genaamd de Liga voor Spirituele Ontdekkingmet LSD als voornaamste sacrament. Kort daarna, de Broederschap van Eeuwige Liefde (aka de "Hippie Maffia") eisten Leary op als hun spirituele leider. 

Op 6 oktober 1966 tekende de Amerikaanse president Lyndon B. Johnson een wet die LSD illegaal maakte. Als gevolg daarvan werden alle wetenschappelijke onderzoeksprogramma's over LSD - ook dat van Leary - stopgezet.

Leary begon tot begin 1967 rond te toeren op universiteitscampussen om de psychedelische trip voor het publiek na te bootsen. Onder de naam "De dood van de geest"Het unieke optreden was Leary's manier om zijn evangelie te verspreiden.

Op dat moment had de League of Spiritual Discovery zijn gekozen limiet van 360 leden bereikt. Leary vertelde afgewezen deelnemers vriendelijk om hun eigen psychedelische religies te gaan vormen. Dit leidde tot een pamflet genaamd "Start je eigen religie" in 1967.

Zet aan, stem af, laat los

Op een dag bedacht Leary onder de douche een zin die het leven zou veranderen van 30.000 hippies die verspreid waren over het Golden Gate Park in San Francisco:

"Zet aan, stem af, laat los."

De iconische zin werd uitgesproken op 14 januari 1967 op de Menselijke Be-Ineen bijeenkomst van hippies zoals de wereld nog nooit heeft gezien.

In de late jaren 60 verhuisde Leary naar Californië. Zijn populariteit bracht verschillende Hollywood vrienden naar zijn huis. Trouwens, Leary's huwelijk met Rosemary Woodruff in 1967 werd geregisseerd door Ted Markland van de hitshow, "Bonanza". De legende zegt dat alle gasten aan de LSD zaten.

Circuit Model van Bewustzijn

In de vroege jaren 70, Leary (samen met Brian Barritt) vormde zijn circuit model van het bewustzijn. Ook bekend als "De zeven tongen van God"beweerde het dat de hersenen, de wervelkolom en de zenuwen alle uit 7 circuits bestonden, die 7 niveaus van bewustzijn teweegbrachten.

Daarna breidde hij het uit met een achtste circuit, dat er in 1977 verder kwam met Leary's "Exo-Psychologie" en Robert Anton Wilson's "Kosmische Trigger". 

Hallo Duisternis, mijn oude vriend...

Na jaren van geestelijke instabiliteit hing Timothy Leary's oudste dochter, Susan, zichzelf in 1989 op in de gevangenis. Het was een tragisch einde van een gespannen relatie met haar vader, die Susan de schuld gaf van de zelfmoord van haar moeder. 

Leary's oudere zoon, Jack, sprak niet meer met hem sinds het begin van de jaren 70. Daar kwam nog bij dat Leary's vrouw, Barbara Leary, in 1992 met hem scheidde.

In de jaren die volgden, was Leary vaak feestend te vinden op raves en rock festivals (vooral in een mosh pit bij een Smashing Pumpkins optreden). De psychonaut hing rond met de coole kinderen, waaronder zijn petekind, Winona Ryder.

Deze rock-and-roll levensstijl bleek al snel te veel voor Leary. In zijn vroege jaren 70 begon Leary minder te eten en misbruikte hij drank en voorgeschreven drugs. Dit veroorzaakte een overdosis eind 1993 (waarvan gedacht werd dat het bilaterale longontsteking in die tijd).

In januari 1995, belde Leary zijn vervreemde vriend Ram Dass met slecht nieuws: Leary had prostaatkanker, nu in een laat stadium niet meer te opereren. 

Vijf dagen voor zijn dood in mei 1996, herenigde Leary zich met Ram Dass. Het was inderdaad een mooie tijd voor de oude vrienden. Pioniers van magie en kattenkwaad, die een hele generatie psychonauten hebben gevormd.

"Wie weet wat je kunt leren van een kans op een gesprek met een vreemde? Iedereen draagt een stukje van de puzzel. Niemand komt in je leven door louter toeval. Vertrouw op je instincten. Doe het onverwachte. Vind de anderen..."

- Timothy Leary