Jung's ideeën gebruiken om psychedelica te verkennen

Maar, laat het je niet intimideren!

In feite zijn veel van Carl Jung's ideeën zo verankerd in de samenleving dat je je misschien niet eens realiseert waar ze vandaan komen! Heb je jezelf ooit omschreven als introvert? Een extravert? Dat is Jung! Mensen ingedeeld in 'archetypen'? Dat is Jung! Zelfs een 'complex' hebben? Dat is ook Jung, mijn vriend!

Fearless Plunge Into The Mind

Het is opwindend dat Jung een latente aanhang heeft gevonden onder fans van psychedelische exploratie. Veel van zijn theorieën en ideeën kunnen worden toegepast op de werking van de psychedelische ervaring, van het zoeken naar de ziel tot integratie. En op zijn 146ste verjaardag gaan we ons verdiepen in het leven van deze iconische figuur, en hoe we vandaag, als psychonauten van hem kan leren. Dus gelukkige verjaardag Mr Jung! Wij groeten uw onbevreesde duik in de geest. 

Laten we gaan!

Vroege leven

Carl Gustav Jung werd geboren op 26 juli 1875 in Kesswil, Zwitserland. Als oudste overlevende zoon van Paul Achilles Jung en Emilie Preiswerk, was hij een eenzaam kind. Paul Jung was dominee, en men ging ervan uit dat Jung zijn vader en veel van zijn andere familieleden zou volgen in de kerk. Hij was echter gedesillusioneerd door het falende geloof van zijn vader. Hij geloofde dat hij de 'magie' van God was kwijtgeraakt en slechts passieloze rituelen uitvoerde. Het was dit, samen met de ontdekking van de filosofie als tiener, dat Jung aanmoedigde om in de geneeskunde te gaan, in plaats van in de geestelijkheid. Dit leidde hem, natuurlijk, naar de psychotherapie.

Associatietests

Hij studeerde aan de universiteiten van Bazel en Zürich, en trad uiteindelijk toe tot de staf van het Burghölzli Asylum. Hij onderzocht het onderbewuste en geloofde dat innerlijke gevoelens konden worden opgegraven of begrepen door dromen of verbeelding. Het was toen dat hij onderzoek deed naar 'associatietestendie al eerder waren gebruikt, maar niet in de mate die Jung bereikte. Zijn gebruik van associatietesten was zeer succesvol. Hij ontdekte dat de reactie van zijn patiënten op specifieke woorden het mogelijk maakte toegang te krijgen tot hun onbewuste zelf. Irrationele reacties op stimulerende woorden noemde hij 'een complex', nu een alomtegenwoordige term. Je hebt vast wel eens associatiespelletjes gespeeld als je je verveelde in de bus: 'Huis! Deur! Open! Geest! Etc etc. Nou, dat heb je aan Jung te danken, dat hij dat populair heeft gemaakt!

BFFs met Freud

Zijn succes met dit onderzoek maakte hem een hot item in de psychiatrische wereld van het begin van de 20e eeuw. Hij kwam al snel onder de aandacht van Freud, één van zijn inspiratoren, met wie hij veel van zijn eigen onderzoek samenviel. Zij werden hechte vrienden en medewerkers, waarbij Freud optrad als Jung's mentor en hem beschouwde als zijn natuurlijke opvolger als de Big Cheese van de psychotherapie. Dit mocht echter niet zo zijn - na 5 jaar samenwerking begon de relatie te desintegreren - Jung ontdekte dat hij het niet eens was met belangrijke punten van de Freudiaanse theorie. Eén van de belangrijkste meningsverschillen was Freud's overdreven negatieve kijk op het onbewuste, en zijn vasthoudendheid aan het idee dat de meeste neuroses en trauma's voortkwamen uit sex. Zij waren het oneens over religie, droominterpretatie, het paranormale, het ego - maar vooral over seks. We hebben allemaal wel eens een vriend gehad die te geobsedeerd was door seks, toch? Wordt vermoeiend, zelfs als ze zijn de vader van de moderne psychoanalyse. 

Zij hielden op maatjes te zijn in 1912, en zagen elkaar voor het laatst in 1913, toen Jung een lezing gaf over psychologische types - de introverte en de extraverte. 

Confrontatie met het onbewuste

Na deze tijd raakte Jung de weg kwijt. Zijn breuk met Freud beïnvloedde hem diep - hij stelde zijn eigen ideeën en waarden in vraag. In 1913 had Jung een traumatische "confrontatie met het onbewuste". Hij was "bedreigd door psychose", stemmen te horen en visioenen te zien, niet ongelijk aan wat hij zijn moeder zag ervaren toen hij een kind was. In plaats van zich te verbergen voor deze ervaring, stortte Jung zich er helemaal in.

Hij werkte aan het opwekken van verdere hallucinaties, in een proces dat "actieve verbeelding" werd genoemd, niet ongelijk aan vormen van psychonautica. Gedurende deze tijd (1913-1917)  hield hij gedetailleerde verslagen bij van zijn ervaringen, die hij zijn 'Zwarte Boeken' noemde. Deze werden samengevoegd in een manuscript genaamd 'Het Rode Boek: Liber Novus'. Ondanks het feit dat het wordt gezien als een van Jung's belangrijkste werken, werd het pas in 2009 op grotere schaal beschikbaar gemaakt voor het publiek. Sommige critici beschrijven het als gewoon een 'psychotische episode'. Zelfs Jung zelf zei  "Voor de oppervlakkige waarnemer, zal het lijken op waanzin." Sonu Shamdasani, een Jung geleerde verklaart;

"Vanaf december 1913 ging hij op dezelfde manier te werk: opzettelijk een fantasie oproepen in waaktoestand, en er dan in opgaan als in een drama. Deze fantasieën kunnen worden opgevat als een soort gedramatiseerd denken in beeldende vorm.... Achteraf herinnerde hij zich dat zijn wetenschappelijke vraag was om te zien wat er gebeurde als hij het bewustzijn uitschakelde. Het voorbeeld van dromen wees op het bestaan van achtergrondactiviteit, en hij wilde dit een mogelijkheid geven om tevoorschijn te komen, net zoals men doet wanneer men mescaline inneemt."

Klinkt als een goede reis voor ons!

Inzichten in de psychedelische ervaring

Dit is één van de vele manieren waarop Jungiaanse ideeën samenvallen met de groeiende psychedelische therapie beweging. Hoewel van Jung zelf niet bekend is dat hij ooit psychedelica heeft ingenomen, zijn zijn geïnduceerde verkenningen van de geest vergelijkbaar met het onderzoek van het innerlijke zelf via psilocybine of LSD. Van jongs af aan was hij in de ban van Oosterse religies en filosofieën, waarvan de verlichtingsreis eveneens vrij van middelen is. In feite stond Jung wantrouwig tegenover het inzicht dat psychedelica konden geven, omdat hij bang was dat het 'lasten' zou losmaken die de ontdekkingsreiziger niet aankon. Echter, in modern psychedelisch onderzoek, en in het licht van dieper inzicht, schijnen Jung's ideeën door;

"Gezien Jungs radicaal onderzoekende benadering van de psyche, zijn buitengewone persoonlijke confrontaties met het onbewuste, en zijn mystieke gevoeligheid, is het niet verwonderlijk dat mensen zich tot zijn werk wenden voor inzichten in hun psychedelische ervaringen. De meest prominente onderzoeker op dit gebied, Stanislav Grof, vindt in Jungs psychologie een uitzonderlijk sterke overeenkomst met de domeinen van psychedelische ervaring die hij in kaart heeft gebracht in zijn eigen uitgebreide onderzoek."

"Jung's genuanceerde theorie en grondige methode van therapeutische integratie bieden daarom bijzonder waardevolle inzichten in dit kritieke aspect van psychedelische ervaring."

Scott. J. Hill (van 'Confrontatie met het onbewuste: Jungiaanse dieptepsychologie en psychedelische ervaring'.)

5 van Jung's belangrijkste ideeën

Het Collectieve Onbewuste: 

Het collectief onbewuste van Jung is de som van een verzameling kennis en beelden die ieder mens vanaf zijn geboorte erft, en die door de mensheid over de hele wereld gedeeld wordt als gevolg van voorouderlijke ervaringen. Hoewel mensen misschien niet weten welke beelden en gedachten zich in hun collectief onbewuste bevinden, wordt gedacht dat de psyche er op momenten van crisis of ontreddering toegang toe kan krijgen.

Archetypes: 

Jung geloofde dat het collectief onbewuste wordt getoond via archetypen. Dit zijn universele tekens, symbolen, of denk- en gedragspatronen die door het menselijk ras zijn overgeërfd. Hoewel Jung geloofde dat archetypen konden veranderen, verschuiven, en combineren, waren de belangrijkste figuren die hij schetste: 

• De persona - het gezicht dat we aan de wereld tonen
• De anima/animus - de onbewuste vrouwelijke kant bij mannen, en de onbewuste mannelijke kant bij vrouwen. (TDeze "kanten" worden gevormd door rollen die via het voorgeslacht worden doorgegeven).
• De schaduw - ons 'dierlijke' zelf. (Zoals Freud's id.) Onze creatieve en onze destructieve energieën. 
• Het zelf - het zelf verenigt de persoon. Jung geloofde dat het doel van een mens is om een gevoel van 'zelf-zijn' te bereiken. Vervulling in zichzelf zonder invloeden van buitenaf. (vergelijkbaar met zelf-actualisatie.)

Introverte en extraverte mensen:

In 1923 beschreef Jung 'extroverte mensen' als mensen die zich het liefst bezighouden met de buitenwereld van zintuiglijke waarneming, actie en voorwerpen. Introverte mensen beschreef hij als meer aangetrokken tot hun interne wereld van reflectie, ze zijn bedachtzaam en inzichtelijk. Jung geloofde dat dit een schaal was, waarbij de ideale 'zelf-hoedanigheid' in het midden in evenwicht was. 

Individuatie:

Jung zag individuatie als zelfrealisatie, de ervaring van het realiseren van de zin of het doel van het leven - het ontdekken van het ware zelf. Het evenwicht tussen het bewuste en het onbewuste is de sleutel:

"Het bewustzijn moet zijn rede verdedigen en zichzelf beschermen, en het chaotische leven van het onbewuste moet ook de kans krijgen om zijn gang te gaan - zoveel als we kunnen verdragen. Dit betekent open conflict en open samenwerking tegelijk. " - Jung

Jung geloofde dat analytische psychotherapie de sleutel was om dit te bereiken. Dit doel is, in onze ogen, diep verbonden met de zoektocht naar Verlichting die bereikt wordt via psychedelica of meditatiepraktijken. Jung erkent echter ook dat het geen gemakkelijk te volbrengen zoektocht is (zoals elke psychonaut kan beamen!);

(Individuatie is)"alleen ervaren door hen die de vermoeiende maar onmisbare taak hebben volbracht om in het reine te komen met de onbewuste componenten van de persoonlijkheid." (1954)

Synchroniciteit

Jung beschreef een fenomeen dat synchroniciteit', wat, simpel gezegd, in feite 'een samenloop van omstandigheden' is. Maar een bijzonder zinvol toeval. Een externe gebeurtenis die schijnbaar toevallig is, maar intern iets belangrijks betekent voor het individu. Jung, die sympathiseerde met het paranormale, geloofde dat deze connecties een link hadden met het onderbewuste, en het ruimere universum in zijn geheel. Hij verdeelde deze voorvallen in 3 categorieën:

1. Een betekenisvolle relatie tussen een mentale toestand of gevoel en een externe gebeurtenis die zich op dezelfde momenten voordoet.

2. Een betekenisvolle relatie tussen een mentale toestand of gevoel en een externe gebeurtenis buiten de waarneming van de persoon.

3. Een betekenisvolle relatie tussen een mentale toestand of gevoel en een toekomstige gebeurtenis die nog moet plaatsvinden.

Jung en Psychedelische Therapie

Zoals je kunt zien, vallen veel van Jung's theorieën en ideeën samen met de psychedelische ervaring. Of hij nu een voorstander was van psychedelische middelen of niet, zijn ideeën voeden vandaag de dag de groeiende golf van psychedelische therapie, en helpen ons om de ervaring te begrijpen.

Dus, in het licht van dit moeten we zeggen, op zijn verjaardag - check wat Jung! We hebben alleen de "topje van de ijsberg" - als ex-buddy Freud zei graag. Laat Jung's ideeën je leiden door enkele van je volgende psychedelische ervaringen - je zou wel eens geweldige inzichten kunnen krijgen.

P.s - het is ons ALWEER gelukt om 146 jaar Jung te zeggen! ?