5 Trippy Ierse mythes om St. Patrick's Day te vieren

St Patrick's Day is vernoemd naar de beschermheilige van Ierland en wordt elk jaar op 17 maart gevierd. Hij is vooral bekend omdat hij het christendom op het Emerald Isle heeft geïntroduceerd, maar er wordt ook gezegd dat hij alle slangen uit het land heeft verjaagd. Er is een populaire theorie dat de slang eigenlijk een metafoor voor de vroege heidense geloven in Ierland!.

Er zijn bewijzen dat St. Patrick's Day in Ierland al in de 7e eeuw als feestdag werd gevierd. 

Klein land, groot feest

Ondanks het feit dat Ierland zo'n relatief klein land is, is de Ierse diaspora over de hele wereld verspreid - vooral in de Verenigde Staten, waar de grootste en meest extravagante feesten worden gehouden. In feite zijn de eigenlijke St. Paddy's vieringen in Ierland relatief ingetogen, vergeleken met de groene-rivierstreken van steden als Chicago. 

Een land van mystiek en magie

Maar waarom vinden mensen St. Patrick Day zo spannend? Nou, dat komt natuurlijk deels door het groene licht om helemaal los te gaan op whisky en bier. Maar er zijn nog andere redenen waarom Ierland tot de verbeelding spreekt van mensen over de hele wereld. Beroemd om zijn mystiek, sprookjes en magie, stellen velen zich Ierland voor als een soort mythisch land. En hoewel de echte Ieren misschien met hun ogen rollen over toeristen op jacht naar Leprechauns, zullen ze niet ontkennen dat Ierland een land is van epische legenden, mythen en sprookjes.  

Trippy Tales voor een psychedelische Paddy's Day

Deze sprookjes, in combinatie met een Keltische geschiedenis vol mysterieuze trippy rituelen - waar al dan niet bij hoorde druïdische paddestoel ceremonies - is prikkelend voor de psychedelische verbeelding. De psychische ontdekkingsreizigers onder ons kiezen er wellicht voor om Paddy's Day te vieren met een paddotrip en de gebruikelijke afterglow, in plaats van de nachtmerrie van een whiskykater op de 18e. En je verdiepen in de klassieke Ierse mythologie kan je trip aanzienlijk verbeteren - warm je fantasie maar vast op. Dus vandaag verkennen we 5 trippy Ierse mythen en legenden. Doe de feeën de groeten van ons!

Tír na nÓg

Tír na nÓg is een van de beroemdste mythes van Ierland. Het is de naam voor de Keltische Andere Wereld. Niet het hiernamaals begrijp je, het is een aards paradijs, maar een dat alleen via magie kan worden bereikt. Een beetje zoals die speciale plek die je in gedachten bezoekt als je wat ahem magie (paddenstoelen!) 

Het verhaal waar Tír na nÓg echter het meest bekend om is, is dat van Oisín en Niamh. Oisín was een groot krijger en dichter. Op een dag, tijdens de jacht, zag Oisín een wit paard op hem afkomen, en op de rug van het paard zat de mooiste vrouw die hij ooit had gezien. De vrouw was Niamh, en ze was naar de aarde gekomen om Oisín tot haar man te maken. Oisín was op slag verliefd en stemde ermee in om bij haar in Tír na nÓg te komen wonen. Oisín leefde gelukkig in Tír na nÓg - het is tenslotte sprookjesland - maar na ongeveer 3 jaar miste hij zijn vader en zijn volk heel erg en verlangde hij ernaar hen weer te zien.

Niamh stemde ermee in dat hij op haar magische witte paard terug naar de aarde mocht rijden om zijn familie te bezoeken. Ze smeekte hem echter op geen enkel moment van het paard af te stappen en ervoor te zorgen dat zijn voeten de grond niet raakten. 

Oisín keert terug uit feeënland

Bij zijn terugkeer in Ierland herkende Oisín niemand en was er veel veranderd. Hij zag enkele mannen die worstelden om een rots te verplaatsen, en vroeg waar hij zijn familie kon vinden. De mannen antwoordden dat zijn familie er niet meer was - in feite vertelde niemand zelfs maar verhalen over hun legendarische gevechten; het was zo lang geleden. Oisín besefte dat de tijd anders liep in het feeënrijk waar hij zo gelukzalig had geleefd - het was driehonderd jaar geleden - niet drie! Verlamd reikte hij naar beneden om de mannen te helpen met hun rots, terwijl hij op het paard bleef zitten, zoals Niamh had gezegd. Maar Oisín verloor zijn evenwicht en viel van de rug van het paard. Zodra hij de aarde raakte die hij zo gemist had, werd Oisín 300 jaar ouder en werd hij een fragiele oude man. Het paard galoppeerde snel terug naar Tír Na nÓg, en Oisín stierf spoedig daarna. 

(Ppssst! Als je van trippy tijdsveranderingsverhalen houdt, bekijk dan ons artikel over hoe psychedelica kunnen je perceptie van tijd veranderen...! - Maar maak je geen zorgen, je zult niet eindigen zoals Oisín!)

De kinderen van Lir 

De Kinderen van Lir is een van de bekendste verhalen van Ierland. Het volgt ook de Tír Na nÓg trend van freaky-deaky veroudering. 🤷

Het verhaal gaat over een man genaamd Lir en zijn vier kinderen Aodh, Fionnghuala, Fiachra en Conn. Hun moeder was gestorven en hij hertrouwde met een vrouw genaamd Aoife. Aanvankelijk nam zij hen op als haar eigen kinderen, maar al snel werd ze jaloers omdat ze de aandacht van Lir met hen moest delen. Op een dag veranderde ze de vier kinderen in vier witte zwanen en verbande ze naar een meer... (zoals jij.) Maar ze hadden nog steeds menselijke stemmen.

Na 900 jaar in ijzige meren en zeeën werden de kinderen door de luidende klokken van de nieuwe christelijke kerk en St. Ze veranderden in de broze oude mannen en vrouwen die ze werkelijk waren, en werden gedoopt vlak voordat ze overgingen, naar vrede eindelijk. Dit verhaal, hoewel melancholisch, kan worden gezien als een allegorie voor vertrouwen ondanks dat je gekwetst bent, en het zoeken naar licht aan het eind van de tunnel. 

Legenden van de Selkies

Selkies, mythologische zeehonden, komen overal voor in de Ierse, Schotse, Scandinavische en IJslandse mythologieën. Net als zeemeerminnen zouden ze graag op het land leven. Ze kunnen van Selkie in mens veranderen door hun zeehondenhuid af te werpen en weer terug te doen. Een Selkie-legende vertelt dat een visser genaamd Neil Mad Coddrum een aantal vrouwen naakt zag dansen op het strand bij het licht van de maan. Toen ze hem zagen, grepen ze hun zeehondenvachten en doken de zee in. Neil slaagde er echter in om een van de zeehondenhuiden van de zus te pakken voordat zij dat kon. Hij verborg haar zeehondenhuid en zo werd ze gedwongen zijn vrouw te worden. 

Uiteindelijk baarde ze een zoon en dochter, beiden met zwemvliezen. Op een dag vonden de kinderen een mantel van bont en brachten die naar hun moeder. Dolblij dat ze haar zeehondenhuid terug had, legde ze de kinderen uit dat ze hen spoedig zou verlaten, maar dat ze 's nachts nog steeds haar lied zouden kunnen horen, omdat ze zelf half-Selkie waren. Toen Neil sliep, gleed ze weg in de nacht, terug naar haar onderwaterwoning. 

De Giant's Causeway

De Giant's Causeway is een echte bezienswaardigheid in Ierland. Het ligt in County Antrim aan de noordkust van Noord-Ierland en is een gebied van ongeveer 40.000 in elkaar grijpende basaltrotszuilen.

Volgens de legende werden de zuilen daar neergezet door een reus. Het verhaal gaat dat de Ierse reus Fionn mac Cumhaill (Finn MacCool) werd uitgedaagd voor een gevecht door de Schotse reus Benandonner. Fionn nam de uitdaging aan en bouwde een brug van reusachtige rotsen zodat hij Benandonner in Schotland kon bereiken. Maar toen hij Benandonner aan de tand voelde, besefte hij dat de Schot een veel grotere reus was dan hijzelf. Dus, Fionn's vrouw Sadhbg vermomde Fionn snel als een baby... (maak je geen zorgen ze is niet gek - ze is een dame met een plan!) 

Toen Benandonner deze enorme baby zag werd hij onmiddellijk getroffen door hoe groot zijn vader zeker moest zijn. Hij vluchtte terug naar Schotland, over de causeway, en vernietigde deze onderweg, zodat Fionn hem niet kon volgen. De resten vormen vandaag de dag de Giant's Causeway.

De zalm der kennis 

De Zalm der Kennis is een van de meest geliefde Ierse legendes. Er doen veel verschillende versies de ronde, maar deze kan uw introductie zijn. Toen de bovengenoemde Fionn mac Cumhaill (hij is een vaste waarde in de Ierse mythologie btw - specifiek wat bekend staat als de Feniaanse cyclus) was hij in de leer bij de oude dichter Finnegas. 

Op een dag, bij de rivier, vertelde Finnegas Fionn over een legendarische zalm die magische hazelnoten had gegeten die van een boom in het water waren gevallen. Deze noten hadden de zalm de wijsheid van de wereld gegeven. De eerste persoon die de zalm zou eten, legde Finnegas uit, zou deze kennis zelf verkrijgen. Op een dag slaagden ze erin de ongrijpbare zalm te vangen. Finnegas belastte Fionn met het koken van de vis, maar waarschuwde hem geen enkele hap te eten. 

Terwijl hij de vis boven het vuur draaide, spatte het vet op Fionn's duim en verbrandde hem. Instinctief stak hij zijn duim in zijn mond. Terwijl hij dat deed, voelde hij de warmte van alle wijsheid van de wereld zich door hem heen verspreiden. Hoewel Finnegas woedend was, kon er niets gedaan worden. Fionn werd de wijste man in Ierland en het onderwerp van vele mythen en legenden. 

Psychedelische noot: Er zijn mensen die de magische hazelnoten of zelfs de symboliek van de duim van Fionn interpreteren als code voor paddo's. Er zijn namelijk veel kruisingen in de oude Ierse woorden voor 'paddestoel' en 'noot'. Bovendien kan de 'kennis' die Fionn opdoet worden gelezen als de realisaties en perspectiefwisselingen die men ervaart na een psychedelische trip! 

Vind je eigen elfenland...

We hopen dat deze magische mythes je fantasie hebben aangewakkerd voor je volgende paddo-trip. En waar je ook bent, Happy St. Patrick's Day!