Ram Dass sterft op 88

Geboren en getogen in een Joods gezin in Massachusetts, beschouwde Alpert zichzelf als een atheïst. Zijn eerste kennismaking met het spiritisme kwam echter pas veel later:

"Ik had geen flauw benul van God totdat ik psychedelica nam."

Een zware beroerte in 1997 verlamde Ram Dass aan de rechterzijde, waardoor hij een tijdlang niet kon spreken. Hij onderging ook een heupoperatie na een val in 2008. Al deze confrontaties met de dood brachten hem ertoe zijn volgelingen in een videoband te troosten:

"Ik dacht er echt over om te stoppen, maar jullie liefde en gebeden hebben me overtuigd om het niet te doen... Het is gewoon prachtig." 

Wees hier nu

Ram Dass werd gevierd om zijn pioniersgeest. Samen met Timothy Leary, startte hij projecten waarin gevangenen (en stervende patiënten) kregen een tweede kans met psychedelica. 

Hij schreef ook over zijn ervaringen met drugs, met name in zijn boek uit 1971, "Be Here Now"die hij schreef na zijn reis naar India. 

"Ik wil met jullie de delen van de innerlijke reis delen die nooit in de massamedia opgeschreven worden... Ik ben niet geïnteresseerd in wat je in de Saturday Evening Post over LSD leest. Dit is het verhaal van wat er in een mens omgaat die al deze ervaringen ondergaat."

Ram Dass schreef ook boeken over onbaatzuchtigheid, namelijk "Hoe kan ik helpen?" en "Mededogen in Actie". Hij leerde ook zijn mede babyboomers om niet bang te zijn voor de oude dag, met het boek "Still Here: Embracing Ouder worden, veranderen en sterven".

In de jaren '60 werd Alpert zo'n beetje de 'oom' van de psychedelische beweging, een vriendelijk gezicht, dat mensen liet zien waar ze heen konden gaan. Hij reisde naar het oosten, waar de vonken van spiritualiteit nog feller brandden.

"Nu worden de babyboomers oud... en ik leer hoe ik oud voor hen kan worden. Dat is mijn rol."

Rite de Passage

De elektrische opbloei van LSD en andere psychedelica aan het eind van de jaren '60 kan gedeeltelijk worden teruggevoerd op de experimenten van Alpert en Leary op Harvard. 

Als jonge professor in de psychologie, leidde Alpert Het Harvard Psilocybin Projecten gaf paddo's en LSD aan gevangenen, professoren en studenten om de effecten te zien.

Ram Dass herinnert zich later dat hij voor het eerst psilocybine probeerde in de huiskamer van Leary:

"Ik tuurde in het halfduister en herkende niemand anders dan mezelf in toga en kap. Het was alsof dat deel van mij, dat een Harvard professor was, zich van mij had afgescheiden of losgemaakt.

New York, New Delhi

Nadat Alpert en Leary in 1963 door hun LSD-experimenten van Harvard waren getrapt, zetten ze hun pogingen voort in een oud herenhuis in New York. Het huis trok al snel de aandacht van Beat Generation iconen, zoals Jack Kerouac, William Burroughs, en Ginsberg.

Op aandringen van Ginsberg vertrok Alpert in 1967 naar India in een poging om "ware verlichting"een die niet afhankelijk is van drugs. Daar ontmoette hij Neem Karoli Babadie later zijn goeroe zou worden. 

Neem Karoli Baba gaf Alpert een nieuwe naam: "Ram Dass"wat betekent "dienaar van God" in het Hindi. De psycholoog leerde vervolgens alles over yoga en meditatie, en de grondbeginselen van Boeddhisme en Soefisme.

Latere jaren en nalatenschap

Na zijn terugkeer naar de Verenigde Staten, begon Ram Dass te schrijven. "Be Here Now". Dit was ook een periode waarin hij zich afkeerde van drugs:

"Ik wil de wet niet overtreden, want dat leidt tot angst en paranoia."

Andere projecten waren de Stichting Hanuman in 1974. Het meest opmerkelijk was de Gevangenis Ashram Projectdie gevangenen een uitweg wilde bieden via spiritualiteit. 

Zijn Seva Stichting werkt ook aan het voorkomen van blindheid in ontwikkelingslanden, terwijl zijn Stichting Love Serve Remember heeft als doel zijn leer te bewaren (en die van zijn goeroe). 

De eerste pensioenjaren van Ram Dass werden doorgebracht in het rustige stadje San Anselmo, Californië. Verspreid in zijn huis stonden beelden van Boeddha, prenten van Japanse ambachtslieden, en zeeschelpen van welbestede reizen.

Daarna verhuisde hij naar Woodside, Californië, en vervolgens naar zijn laatste huis in Maui. Wat betreft het fysieke en spirituele lijden veroorzaakt door zijn beroerte in 1997, zei Ram Dass:

"Het heeft nieuwe aspecten van mezelf naar boven gebracht en aspecten van mijn relatie met de wereld. De beroerte heeft me in een levensfase gebracht... dit is een fase dicht bij de dood, een fase die naar binnen is gericht."

Ram Dass begon zijn laatste lezingen tour na het herwinnen van zijn spraakvermogen, te beginnen met diepgaande realisaties over zijn staat van "zware genade". 

"Alle ziektes maken deel uit van de voorbijgaande show. Je bent niet alleen je lichaam. Je bent de getuige van je lichaam."

Rust in vrede, Ram Dass. Je bent weg, maar niet vergeten.

(Voor een diepere duik in het leven van psychedelische held Ram Dass, bekijk deze blog.)