Hetzelfde basisadvies wordt gegeven aan mensen die voor het eerst paddenstoelen plukken, ongeacht bij welke mycoloog, paddenstoelenkweker of paddenstoelenfoeragist je aanklopt. Maar het positief identificeren van een paddenstoel kan ontmoedigend zijn: het is niet altijd een wandeling in het park (of bos!?). Paddenstoelendeskundigen hebben een lijst opgesteld van ongeveer 14.000 verschillende soorten paddenstoelen in de wereld, onderverdeeld in verschillende geslachten (meervoud voor "genus"). Een paddenstoelengeslacht omvat gewoonlijk zowel eetbare als oneetbare soorten. Helaas zijn veel van deze soorten op het eerste gezicht bijna niet van elkaar te onderscheiden. Hoe herken je de veilig te eten paddenstoelen van de dodelijke die je tegenkomt, groeiend in de vochtige grond?

Hoe herken je een dodelijke paddenstoel

Als je op een interessante paddenstoel stuit, zijn er een paar kenmerken die het makkelijker maken om hem als veilig of vol gif aan te merken. We gaan hier dieper op in in onze handige gids voor paddenstoelenjagers. Eén ding zal je meteen opvallen: de meest eetbare soorten, zoals Psilocybe cubensis, ook bekend als "paddo's", vertonen geen super-definitieve kenmerken aan de buitenkant. De oneetbarehebben daarentegen vaak kenmerken die andere wezens erop wijzen hen met rust te laten. Sommige van deze fysieke kenmerken zijn de volgende:

  • De aanwezigheid van witte kieuwen is vaak een teken dat een paddenstoel giftig is. Hetzelfde geldt voor paddenstoelen met een geringde steel, en die met een "sluier" (aka een volva) die zijn vruchtlichaam omhult. Soms is de volva verborgen onder de grond, dus is het nuttig om rond de basis van de paddenstoel te porren om hem te vinden.

  • Felrode hoedjes of steeltjes op een paddenstoel kunnen wijzen op vergif of hallucinogene stoffen binnenin. De vliegenzwam paddenstoelm (Amanita muscaria) signalen van beide, maar het wordt al duizenden jaren gebruikt door sjamanistische culturen. Deze visie-zoekende Amanita eters zijn onder andere Siberische stammen, Japanse gehuchten, en oude Viking strijders zoals in De Noorman.  

Dit zijn natuurlijk maar een paar tips, en moeten niet gelezen worden als aanmoediging om zelf paddenstoelen te gaan zoeken. Maar weten welke soorten bijzonder gevaarlijk zijn is altijd een goed idee om mee te nemen voor de volgende oogstseizoen.

Met dat in het achterhoofd hebben we een lijst gemaakt van de top 10 dodelijkste paddenstoelen op aarde, die je ten koste van alles moet vermijden, als je ze tegenkomt. Variërend van de minst vriendelijke soorten schimmels, tot de bedrieglijk mooie Engelen van een zekere dood...

10. Gyromitra Esculenta (Valse Morel)

Morieljes, specifiek van de true variëteit, zijn alom geliefd om hun smaak en worden gewaardeerd als een eetbare paddestoelensnack. Valse morieljesbevatten daarentegen gif en moeten als mogelijke delicatesse worden vermeden. Hoewel de soortnaam "esculenta" is Latijn voor "heerlijk", Gyromitra esculenta moeten niet als voedsel worden beschouwd. In Noord Amerika, kan men ongeveer acht tot tien soorten vinden Gyromitramet twee of drie soorten in Europa.

Gyromitra esculentaof de valse morieljes. (Foto door Dick Culbert via Wikimedia Commons)

Valse morieljes worden, tegen het wetenschappelijk advies in, vaak begeerd door Europese fijnproevers. Jammer genoeg heeft deze vorm van gastronomische nieuwsgierigheid ongeveer 2 tot 4 procent van alle sterfgevallen veroorzaakt die verband houden met paddenstoelen. De chemische boosdoener, vraagt u? Gyromitrine, een stof die in het menselijk lichaam wordt omgezet in monomethylhydrazine. Nogal een mond vol, hè? En het heeft precies dezelfde chemische structuur als raketbrandstof. Hoewel sommige zorgvuldig gecontroleerde kookomstandigheden kunnen helpen om deze chemische stof te "extraheren", zal het rauw eten van een valse morielje je darmen zeker vergiftigen.

Leuk weetje! Wist je dat het parboilen van een valse morielje een chocoladeachtige geur afgeeft? Dat komt doordat de gyromitrine verdampt samen met het gif. De rauwe valse morieljes worden drie keer geparboiled, waarbij de pot telkens wordt vervangen door schoon water. Toch kunnen de naar Cadbury ruikende dampen nog ziekte veroorzaken. Parboileren is ook zelden onfeilbaar; er kunnen sporen van gif achterblijven in de gekookte zwammen. 

Waarom eet je niet wat met chocolade bedekte magische truffels, in plaats daarvan?

9. Podostroma Cornu-damae (Poison Fire Coral) 

Amateur paddenstoelenjagers, of in ieder geval zij die al eens hebben gefoerageerd, weten dat het dwaas is wilde paddenstoelen te eten zonder eerst uit te maken of ze gevaarlijk zijn. Er is echter een soort paddestoel die naar verluidt zelfs schadelijk is voor aanraking: Podostroma cornu-damae, ook wel Giftig Vuur Koraal. Het gif is afkomstig van de trichotheceen-mycotoxinen, die zwelling en irritatie kunnen veroorzaken wanneer ze door de poriën van uw huid worden opgenomen.

Podostroma cornu-damaeof giftig vuur koraal. (Foto door Kouchan via Wikimedia Commons)

Mocht je door puur geluk zijn aanraking overleven, dan is het eten van de vruchtlichamen van het Gifvuurkoraal een gegarandeerde reis - naar de eerste hulp. Slachtoffers hebben verschillende symptomen gemeld, zoals het afschilferen van hun huid, haar dat in klonters uitvalt, trillende bewegingen en onduidelijke spraak, een gekrompen kleine hersenen en een drastische daling van het aantal witte bloedcellen en bloedplaatjes. Als het gif van het gifvuurkoraal niet wordt behandeld, kunnen de organen stoppen met functioneren, wat leidt tot necrose en uiteindelijk de dood.

De symptomen doen zich niet altijd op hetzelfde moment voor. Een persoon die niet precies heeft gegeten Podostromamaar dronk het liever als thee, kan na vele weken nog steeds symptomen krijgen. De meeste "giftig-alleen-op-papier" paddestoelen veroorzaken niet altijd de dood, dus beginnende foerageerders hoeven niet te rekenen op de Magere Hein als ze er per ongeluk een eten. Echter! Podostroma cornu-damaeis ook gevaarlijk omdat hij eruit ziet als een eetbare paddenstoel. Het giftige vuur koraal lijkt op Cordyceps en Ganoderma lucidumdie beide nietjes zijn in traditionele genezingskringen.

Giftige vuurkoralen kunnen worden waargenomen in de vochtige regenwouden van Queensland, Australië, waar de soort al tientallen jaren gedijt. 

8. Pholiotina Rugosa (Conocybe Filaris)

Beter bekend onder zijn junior synoniem Conocybe filaris, de paddestoel Pholiotina rugosa is ronduit giftig voor iedereen die het durft te consumeren. Het is aangetoond dat het vol zit met amatoxinendie de lever beschadigen en de hoofdoorzaak zijn van sterfgevallen door vergiftiging Amanita en Lepiota paddestoelen. Door een griezelige gelijkenis met Psilocybe's pileus (aka zijn "dop"), Conocybe is verward met paddo's door de niet-ingewijden. 

Pholiotina Rugosa, beter bekend als Conocybe Filaris. (Foto door billyd via Wikimedia Commons)

Tot 2013, toen een moleculaire fylogenetica studie oordeelde de paddenstoel als onderdeel van de Pholiotina geslacht, werd het ingedeeld bij Conocybe. Dit verklaart waarom de meeste gedrukte veldgidsen van fourageurs het noemen Conocybe en niet bij de echte wetenschappelijke naam. Hoe dan ook! Zoals de meeste schimmels op de planeet, Conocybe groeit op vochtige, vruchtbare grond en mest. 

7. Pleurocybella Porrigens (Angel Wings)

Volgens de legende verschijnt de duivel niet als een afzichtelijke waterspuwer met vleermuisvleugels en een gevorkte staart, maar eerder als een lieve, onschuldige engel van licht. Welnu, hier is de perfecte analogie van dit oude folkloristische idee: de paddenstoel Pleurocybella porrigens, ook bekend als Angel Wings.

Pleurocybella Porrigensof Angel Wings paddestoelen. (Foto door 東電脳公司 via Wikimedia Commons)

In de herfst van 2004, 59 personen in 9 prefecturen in Japan werd ziek van het eten Pleurocybella porrigens. Een van de effecten was acute encefalopathie waarvan 17 mensen overleden. De slachtoffers waren meestal 70 jaar oud, met zwakke nieren. In een ander geval in Japan, ditmaal in 2009, stierf ook een 65-jarige man met hemodialyse aan de paddenstoel. Deskundigen hebben gewezen op een onstabiel aminozuur in Angel Wings, genaamd Pleurocybella Aziridine als de oorzaak van deze sterfgevallen.

Geloof het of niet, maar Angel Wings paddestoelen blijven een populaire snack in Japan. genoemd. Sugihiratake door de plaatselijke bevolking, kenden de paddenstoelen een piekoogst in 2004, na de zware regens. Er was meer dan genoeg te eten - althans dat dachten de dorpelingen. 

Na 13 tot 18 dagen werden de symptomen zichtbaar bij hen die Angel Wings paddestoelen gebruikten. Het begon met een rustige tremor, zwakke vingers en tenen, gevolgd door "geest spasmen" en toevallen. Een gloeiend hete koorts zou aanwezig zijn tijdens dit alles. Na drie tot acht dagen toonden hersenscans grote laesies in de hersenen aan. De slachtoffers stierven 10 dagen na het begin van de eerste aanval.

Het is vermeldenswaard, hoewel, dat de meeste, zo niet alle Pleurocybellaslachtoffers gecompromitteerde nieren hadden. Zo'n toestand zou de natuurlijke mogelijkheid van het lichaam om gifstoffen uit te spoelen belemmeren. Dus! Na dit alles gelezen te hebben, zou je nog steeds een hemels bijten? 

6. Galerina Marginata (Herfst Skullcap)

Begrafenis bel. Dodelijke galerina. Herfst Skullcap.

Als verzen in een gothic mantra zijn dit enkele van de stoere namen voor een kleine bruine galerina paddenstoel, wetenschappelijk bekend als Galerina marginata. En net als haar neefje met doodskistthema, de boosaardige doodskopzwam, is het gif van Galerina amanitine. Een enkele beet van een herfst slaapmutsje zou permanente gevolgen hebben voor de organen van het slachtoffer. Wetenschappers hebben 12 Galerina paddenstoelen, echter, als de officiële dodelijke dosis. Verrassend voor een schimmel met een van de kleinste hoedjes ter wereld: slechts 1 tot 2,5 centimeter breed.

Galerina Marginataof Herfst Skullcap. (Foto door Strobilomyces via Wikimedia Commons)

Bij nadere inspectie zie je gele kieuwen uit de Galerinazijn stengel. Er zijn ook witte ringen, samen met kleine "haartjes" op de stengel. De perfecte omstandigheden voor een herfstschedelkapje zijn op vochtig hout, dat zijn dichte witte mycelium zeer goed kan herbergen. Net als het vruchtlichaam, is de Galerinazijn sporenafdruk bruin is. 

Als je een Funeral Bell eet, wees dan niet verbaasd dat het je tol eist. Minuten nadat het je lichaam is binnengedrongen, zal het gif amanitine beginnen je lever te vernietigen. 8 tot 24 uur later zal de misselijkheid in golven komen, gevolgd door hevig overgeven en diarree. Dat alleen al zal je lichaam uitputten van zijn water en mineralen. Maar als je dat allemaal overleeft, zal de Autumn Skullcap na een paar dagen je lever of nieren volledig uitschakelen. 

5. Lepiota Brunneoincarnata (Deadly Dapperling)

Een dodelijke paddenstoel die bijna overal groeit, van de gematigde streken in Azië, waaronder China, tot de grasrijke streken in Europa, is Lepiota brunneoincarnataook wel bekend als Deadly Dapperling. Door zijn bruin geschubde hoed met bruin-roze steel en witte kieuwen wordt de dodelijke dapperling door onoplettende mensen wel eens aangezien voor een eetbare zwam. Het helpt ook niet dat de dodelijke dapperling gewoon dol is op alle grasachtige gebieden: zoals parken, tuinen en velden. Allemaal plaatsen waar mensen zeker over hen zullen struikelen.

Lepiota brunneoincarnataof Deadly Dapperling. (Foto door Strobilomyces via Wikimedia Commons)

In tegenstelling tot andere gelijksoortige paddenstoelen zoals de feeënring champignon (Marasmius oreades) en de grijze ridder paddestoel (Tricholoma terreum), is de dodelijke dapperling extreem giftig. Het dodental is hoog, dankzij een chemische stof genaamd alfa-amanitine. De dodelijke dapperling doodde mensen die het aten in Spanje in 2002, vier jonge leden van een Tunesische familie in 2010, en veroorzaakte een massale uitbraak in Iran in de loop van 2018. 

De symptomen doen zich vooral voor in de darmen. 10 uur na het eten van de dodelijke dapperling krijgt men misselijkheid en braken, enkele dagen later gevolgd door ernstige leverschade. Experts hebben vastgesteld dat 100g van Lepiotdat het breekpunt is voordat de lever begint af te sterven.

Wat de dodelijke dapperheid zo snood maakt, is dat gewone bewoners, vooral zij die paddestoelen als onderdeel van hun keuken lekker vinden, hem gemakkelijk met iets anders kunnen verwarren. Bijvoorbeeld: In Salon-de-Provence, werd een familie die in hun tuin naar grijze ridderzwammen aan het zoeken was vergiftigd na het oppakken van de dapperling. 

4. Cortinarius Rubellus (Deadly Webcap)

Nu is deze specifieke paddenstoel een stuk moeilijker te vinden dan de paddenstoelen die hem voorafgingen. Vanwege zijn onbereikbare habitat, voornamelijk in Noord-Europa, Cortinarius rubellus is zelden bekend dat paddenstoelenjagers vergiftigd zijn. In feite, het laatst bekende geval van vergiftiging door Cortinarius was in 1979 in het Verenigd Koninkrijk. De reden? Degenen die hem consumeerden verwarden de paddenstoel met de cantharel (Cantharellus cibarius). 

Cortinarius rubellusof Deadly Webcap. (Foto door Eric Steinert via Wikimedia Commons)

Als ze goed hadden gekeken, zouden ze hebben gezien dat de dodelijke webcap geen overlopende kieuwen heeft die langs de stam lopen. Bovendien zit er een "slangenhuid" patroon op, dat mensen helpt te waarschuwen voor het gevaar. Net als alle andere paddenstoelen in de Cortinarius geslacht! 

Net als de andere dodelijke paddenstoelen op deze lijst, veroorzaakt de dodelijke webcap griepachtige symptomen, samen met braken. Als hij niet wordt behandeld, kan zijn gif binnen twee dagen tot nierfalen leiden. Dat is waarom ondanks zijn relatief "moeilijk te vinden" status, moeten voorjagers de dodelijke webcap nog steeds vermijden waar hij groeit als onkruid. Vooral in Noord-Europa! 

3. Amanita Verna (Fool's Mushroom)

Iedereen is bekend met het iconische rood-witte polka patroon van Amanita muscariaook bekend als vliegenzwam. Maar hoe zit het met zijn neef, Amanita verna? Zoals met alle AmanitasDeze dodelijke witte paddenstoel heeft een volva of "sluier" die zijn kieuwen en steel, of de "steel" onder de hoed van de paddenstoel, bedekt. En zoals alle Amanitas, de Amanita verna aka "Fool's Mushroom" is een giftige basidiomycete paddestoel. Waar de Fool's Mushroom zich van onderscheidt is door zijn bleekwitte kleur en een zijdeachtige hoed die kan lijken te glanzen. 

Amanita vernaof Fool's Mushroom. (Foto door Pieria via Wikimedia Commons)

Als je in een gekke bui besluit om een Fool's Mushroom te eten, kun je een dodelijke dosis alfa-amanitine verwachten die je lever binnen enkele dagen uitschakelt. Gedurende de eerste 6 tot 24 uur na het eten van de paddo, lijkt het alsof er niets gebeurt. Na deze "rustige" periode zult u echter een onbehaaglijk gevoel krijgen, gevolgd door geestdodende krampen en diarree. Op de derde dag zullen de symptomen zich herhalen en dan ophouden - en zijn slachtoffer voor gek zetten met valse tekenen van herstel. Op dit punt kan het zijn dat de persoon een levertransplantatie moet ondergaan. Maar omdat de symptomen anders uitwijzen, gaat het slachtoffer meestal te laat naar het ziekenhuis en sterft uiteindelijk.

Wat is er met de schimmelfamilie Phalloideae die zijn paddenstoelen aanzet tot een moordpartij? Het is in ieder geval makkelijk om de Fool's Mushroom te vermijden, omdat hij alleen in de lente groeit ("verna") in plaats van het gebruikelijke oogstseizoen rond september. 

2. Amanita Virosa (Vernietigende Engel)

Deze volgende dodelijke paddenstoel komt voor in de bergstreken van Groot-Brittannië en Schotland, in het laagland van Noord-Schotland, en in de naaldbossen van Scandinavië. Aanschouw! Nog een duistere engel in het paddenstoelen pantheon: Amanita virosa, ook bekend als "Vernietigende Engel".

Amanita virosaof Vernietigende Engel. (Foto door Σ64 via Wikimedia Commons)

Hetzelfde soort gif in Amanita phalloides (Doodskap paddestoel) kan ook gevonden worden in Amanita virosa. Maar in tegenstelling tot de doodskapzwam, onderscheidt de vernietigende engel zich door zijn zuiver witte kleur. Hij heeft ook niet de aanstootgevende geur van de doodspaddestoel, die helpt om zijn aanwezigheid aan te geven aan bosbewoners.

Net als de symptomen van de Fool's Mushroom, zullen de effecten van het eten van Destroying Angel paddestoelen zich manifesteren - en dan wegebben gedurende een paar uur, tot een dag of twee. Dezelfde wrede truc om het slachtoffer te laten denken dat ze "genezing". Spoedig keren de symptomen terug: misselijkheid, maagpijn en diarree, ditmaal met volledige schade aan nieren en lever. Indien onbehandeld, kan de arme kerel in een coma geraken en een onvermijdelijke dood sterven.

Meestal worden slachtoffers van de Vernietigende Engel te laat naar het ziekenhuis gebracht nadat ze vergiftigd zijn. Op dat moment is de enige oplossing een levertransplantatie. Zelfs dat is geen garantie voor overleven. Herstel is een gevaarlijke, pijnlijke koorddanserij waarbij je lichaam moet wennen aan een vreemd orgaan. 

1. Amanita phalloides (Death Cap)

De laatste paddenstoel op onze lijst wordt al duizenden jaren gebruikt als moordwapen. Hij doodt stilletjes en schrikt er niet voor terug om koningen en flirtende echtgenoten te vermoorden. Zijn vermogen om cirkels van vruchtlichamen te kweken, genaamd "feeënringen", heeft het in verband gebracht met de mythologie van heksen en natuurgeesten. Het doodt met slechts de kleinste hoeveelheid, en verdient zijn reputatie als het perfecte onzichtbare moordwapen. Dames en heren, pas op...de Doodskap!  

Amanita phalloidesof Death Cap. (Foto door Daniel Neal via Wikimedia Commons)

In het oude Rome, ging het gerucht dat keizer Claudius vermoord door zijn vrouw, Agrippina, door het besprenkelen van een van zijn favoriete maaltijden - Caesar's champignons (Amanita caesarea) - met het doorzichtige sap van de doodskap. De Keizer vermoedde niets omdat de symptomen pas enkele dagen later optraden. Het gif werkte, natuurlijk, en Claudius stierf tot grote vreugde van zijn vrouw. Althans, zo gaat de legende...

De Franse filosoof Voltaire had ook gezegd dat Karel VI vermoord met het gebruik van doodskap paddestoelen. Er zijn ontelbare andere sterfgevallen die ze door de geschiedenis heen hebben veroorzaakt. De veelgemaakte fout? Denken dat de doodskap eetbaar is, vooral in zijn knopstadium.

Waar groeit de doodskap? Deze dodelijke paddenstoel kan worden gevonden in groepen, uit elkaar geplaatst, met name onder eiken- en beukenbomen. Doodshoofdzwammen zijn gemakkelijk te vinden in het grootste deel van het Verenigd Koninkrijk, Ierland en het Europese vasteland. 

In tegenstelling tot sommige eerdere dodelijke paddenstoelen die we hier hebben vermeld, kan de amatoxine in de doodskap niet worden gedood door koken of verwarmen. Een snuifje Amanita phalloides is dodelijk. Dit maakt één enkele doodskap paddenstoel giftig genoeg om te moorden verschillende vijanden van het hof!

Uiterlijk kan bedrieglijk zijn

Bedenk altijd dat bepaalde soorten paddenstoelen betoverend mooi kunnen zijn en maar tegelijkertijd uiterst gevaarlijk, zoals de toepasselijk genaamde vernietigende engel. En dodelijke paddenstoelen kunnen er ongevaarlijk uitzien voor het ongeoefende oog. Een ontluikende Amanitabijvoorbeeld, lijkt op een baby puffball. En je weet niet zeker wat wat is, tenzij je in de sluier prikt en de kieuwen ziet, wat de giftigheid zou bevestigen. 

De gouden regel is: als je ooit twijfelt, laat die paddenstoelen dan met rust. Een gemakkelijk te begrijpen online paddenstoelengids biedt een vangnet voor wie op zoek is naar paddenstoelen. De goede versies bevatten vaak full-colour foto's van dodelijke paddenstoelen die overeenkomen met hun beschrijvingen. Maar de beste moeten ook een doorzoekbare database hebben waarin u kenmerken van exemplaren kunt invoeren, zodat u elke soort kunt identificeren.

Gelukkig hoeven we ons geen zorgen te maken over champignons en truffels van de magie verscheidenheid, vooral met onze kweeksets. De Psilocybe zien er schattig genoeg uit om van te snoepen, en ze zijn!