In Memoriam: Pionierka psychodelii Ann Shulgin

Chociaż jest powszechnie pamiętana z pracy, którą wykonała razem z dr Shulginem, w tym z wielu przełomowych książek i publikacji, wniosła również swój własny ważny wkład w tę dziedzinę, zwłaszcza w dziedzinie psychoterapii i integracji wspomaganej psychodelikami. 

Wczesne życie

Laura Ann Gotlieb urodziła się 22 marca 1931 roku w Wellington w Nowej Zelandii. Jej ojciec był konsulem USA w Trieście we Włoszech, gdzie mieszkali przez wczesną część jej dzieciństwa. Po wybuchu II wojny światowej jej rodzina przemieszczała się między USA, Kubą i Kanadą. Studiowała sztukę, została artystką, 3 razy wychodziła za mąż i miała 4 dzieci. W 1978 roku wróciła do pracy jako transkrypcjonistka medyczna. To właśnie tam Ann spotkała swoją drugą połówkę w osobie Dr. Alexandra 'Sasha' Shulgin. Pobrali się na swoim podwórku 4 lipca.

Psychodeliczne małżeństwo

Małżeństwo Shulginów przez wielu postrzegane było jako para idealna. Miła, ekscentryczna para, która chętnie dzieliła się swoim fascynującym życiem z przyjaciółmi, badaczami i dziennikarzami. Ich spotkanie w 1978 roku nie było jedyną rzeczą, która zmieniła bieg ich życia. 1978 był również rok, że Sasha został wprowadzony do MDMA. Słyszał o tym wcześniej, jako narzędzie do indukowania empatii i autoanalizy. Sasha jest przypisywany do ponownego wprowadzenia go do świata, znalezienie łatwiejszego sposobu syntezy go. Wynalazł także wiele własnych psychodelicznych mikstur, takich jak 2CB i Aleph, które do dziś są ulubionymi środkami psychonautów. Chemiczny geniusz, szybko przylgnął do niego przydomek, na który patrzył z powątpiewaniem - "Ojciec Chrzestny Ekstazy".

Eksploracja MDMA

Ann była głęboko zaangażowana w badanie substancji Sashy. Najpierw testował je na sobie, a jeśli wszystko szło dobrze, przynosił je Ann. Po jej próbkach dzielili się nimi ze swoimi zaufanymi przyjaciółmi i innymi badaczami, aby je wypróbować i zweryfikować. Dzięki tym eksperymentom Ann poznała te substancje, identyfikując ich potencjał jako narzędzia terapeutycznego. 

"Jest coś takiego w MDMA, co pozwala na pojawienie się wiedzy o tym, co dzieje się wewnątrz ciebie, ale jednocześnie daje ci to poczucie, nie tylko to, że jesteś w stanie zaakceptować siebie, ale to poczucie, że Bóg i wszechświat naprawdę trzymają cię w swoich rękach z miłością. Że jesteś skarbem. Ta wiedza, ta pewność, że jesteś cały, ze swoim mrokiem, światłem, dobrem i złem. Masz nieskończoną wartość. To jest największy dar, jaki ktokolwiek mógłby otrzymać. W tym przypadku MDMA jest największą rzeczą, jaka przydarzyła się światu psychoterapii."

Praca terapeutyczna a "cień

Ann pracowała jako "świecka" terapeutka - tzn. nie miała formalnego wykształcenia ani dyplomu. Miała jednak wrodzone predyspozycje i umiejętności. Używała Jungian teorie, aby zbadać psychodeliczną świadomość, którą tak dobrze poznała. Opracowała obszerne teorie oparte na Jungowskiej koncepcji "cienia". Cień - jaźń - składa się z części nas samych, które tłumimy lub ukrywamy ze względu na presję społeczną, nasze wychowanie, środowisko lub wiele innych czynników. Pomimo zepchnięcia ich z pola widzenia, elementy te pozostają częścią nas samych i mogą wybuchnąć, gdy jesteśmy zdenerwowani, źli lub pod presją.

Ann wiedziała, że psychodeliki mogą być narzędziem

Nawiązując do pracy Junga, Ann wierzyła, że te cienie jaźni muszą zostać uznane i zintegrowane, aby pacjent mógł naprawdę wyzdrowieć. Wierzyła również, że psychodeliki takie jak MDMA są kluczowym narzędziem, aby to osiągnąć. Ann była jedną z pierwszych osób, które odkryły, że MDMA w połączeniu z psychoterapią i/lub hipnoterapią może pomóc pacjentowi w bezkrytycznym badaniu samego siebie, z empatią i miłością - czyli tym, czego nasze "ja cieni" potrzebuje, aby zostać zintegrowane. Wyjaśniając transformującą moc psychodelików na Kongresie Wizjonerów Kobiet 2019 powiedziała;

"Można podzielić ludzi, którzy badają swoją świadomość za pomocą roślin wizjonerskich i psychodelików na dwie grupy - tych, którzy używają tych materiałów do zabawy i relaksu, oraz tych, którzy biorą je jako część swojej duchowej ścieżki, aby zbadać i zrozumieć siebie. Większość ludzi, prawdę mówiąc, robi jedno i drugie. Niezależnie od tego, co motywuje cię do skubania grzybów lub picia herbaty ayahuasca, prędzej czy później czeka cię spotkanie ze smokiem i demonami w twojej duszy"

PIHKAL: Chemiczna historia miłosna

Po latach pracy jako terapeuta Ann zajęła się pisaniem, wykładaniem i nauczaniem. Razem z Sashą była autorką wielu książek i publikacji. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują PIHKAL: Chemiczna historia miłosna oraz TIHKAL: Kontynuacja. PIHKAL, wydana w 1991 roku, to książka składająca się z dwóch połówek. Część pierwsza to zbeletryzowana autobiografia pary, która sama występuje pod cienkimi pseudonimami "Szura" i "Alicja". Jednak to część druga zyskała złą sławę. Opisywała 179 związków psychodelicznych, z których wiele zostało odkrytych przez Sashę, jak również szczegółowe instrukcje dotyczące ich syntezy, dawkowania i badania biologiczne.

Skala oceny Shulgina

Część druga zawierała również kultową już "Shulgin Rating Scale", opublikowaną po raz pierwszy w 1986 roku w Metody i wyniki badań w farmakologii eksperymentalnej i klinicznej journal. Znany również jako "ilościowa skala potencji", został zaprojektowany jako prosty sposób informowania o efektach działania substancji psychoaktywnych w określonej dawce i określonym czasie. Oceny zostały opracowane w wyniku szeroko zakrojonych eksperymentów Ann, Shasha i ich współpracowników. 

Oto Shulgin Rating Scale w całości, jak opublikowano w PIHKAL:

MINUS JEDEN (-)

W ilościowej skali potencji (-, ±, +, ++, +++) nie obserwowano żadnych efektów.

PLUS/MINUS (±)

Poziom skuteczności leku, który wskazuje na działanie progowe. Jeśli wyższa dawka powoduje większą odpowiedź, to plus/minus (±) był ważny. Jeśli wyższa dawka nic nie daje, to był to fałszywy pozytyw.

PLUS JEDEN (+)

Lek jest dość niewątpliwie aktywny. Chronologia może być określona z pewną dokładnością, ale charakter działania leku nie jest jeszcze widoczny.

PLUS DWIE (++)

Zarówno chronologia, jak i charakter działania leku są jednoznacznie widoczne. Ale nadal ma się pewien wybór, czy przyjmie się przygodę, czy raczej będzie się po prostu kontynuować swoje zwykłe plany dnia (jeśli jest się doświadczonym badaczem, to znaczy). Można pozwolić efektom na dominującą rolę, można też je stłumić i uczynić drugorzędnymi wobec innych wybranych czynności.

PLUS TRZY (+++)

Nie tylko chronologia i charakter działania narkotyku są dość jasne, ale ignorowanie jego działania nie jest już opcją. Podmiot jest całkowicie zaangażowany w doświadczenie, na dobre i na złe.

PLUS CZTERY (++++)

Rzadki i cenny stan transcendentalny, który w innych kulturach nazywany był "doświadczeniem szczytowym", "doświadczeniem religijnym", "boską transformacją", "stanem Samadhi" i wieloma innymi nazwami. Nie jest on związany z +1, +2, i +3 z pomiaru intensywności narkotyku. Jest to stan błogości, mistyki uczestnictwa, połączenia z wewnętrznym i zewnętrznym światem, który powstał po spożyciu narkotyku psychodelicznego, ale który niekoniecznie jest powtarzalny przy kolejnym spożyciu tego samego narkotyku. Gdyby kiedykolwiek odkryto narkotyk (lub technikę czy proces), który konsekwentnie wywoływałby doświadczenie plus cztery u wszystkich istot ludzkich, można sobie wyobrazić, że sygnalizowałoby to ostateczną ewolucję, a może i koniec ludzkiego eksperymentu.

Dziedzictwo Szulginów

Po śmierci Sashy w 2014 roku, Ann stała się główną postacią w kontynuowaniu ich wspólnego dziedzictwa. Tutaj, aby być świadkiem świtu nowego renesansu psychodelicznego, Ann była na torze wykładów opowiadając się za terapią wspomaganą psychodelikami jeszcze kilka lat temu. Zostanie zapamiętana jako część dynamicznego duetu, a także jako pionierka psychodelii: każda odbywająca się dziś sesja terapii psychodelicznej zawdzięcza swoje poszukiwania, wyobraźnię i empatię. 

Ann Shulgin: 1931 - 2022